TKNS – Caecus Nervi
Written on 29 maart 2023 by Yan Strelok
In de enorme wereld van groove-gedreven kunst zoals techno, zijn veel van de aanbiedingen gewoon herinterpretaties van wat een bepaalde tune deed werken, vaak worden dezelfde ideeën gerecycled in iets andere verpakkingen, en het belangrijkste is dat het vaak zo is dat de producer zijn visie en betekenis verliest met het geluid dat hij aflevert. Maar als we zouden blijven steken bij wat de mainstream (zelfs van de underground) biedt, zouden we in een depressie raken en hardop roepen dat niets meer goed is, dat dingen niet meer zijn zoals ze waren, gewoon een algemene negatieve connotatie van muziek.
Dat is een mindset die ik ken, vandaar dat er maar heel weinig techno-artiesten, -stijlen en -grooves zijn die me echt weten te raken. Natuurlijk, er is ghetto-techno, er is harde techno, er is hypnotische techno… er is zelfs dub techno, de afgeleide stijlen zijn ontelbaar en ze hebben allemaal tonnen repetitieve sludge die het hele genre in een muffe en apathische staat brengt, maar… en dit is de grote MAAR… de reden waarom ik van techno hou is vanwege releases als deze, van labels, artiesten en mensen zoals van de volgende. We hebben het debuut van het Spaanse hard-techno label Caedite Eos, gerund door SlugoS, besproken, dit keer hebben we een speciale release van een nieuwkomer in de Spaanse techno scene genaamd TKNS. Het gewicht en de substantie van deze nummers is eeuwig en evolueren op zulke unieke manieren dat ze een compleet fris licht brengen – zoals elke techno-release zou moeten zijn. Het inleidende Nervio begint met een polyritmische groove en een donkere atmosferische soundscape die op de achtergrond lokt. Naarmate het album zich verder ontwikkelt, wordt het spel rond de elementen en het verhaal steeds spannender en het bereikt een climax die doet denken aan AK-47’s die in de ritmiek knallen, zo’n krachtig gevoel – meer hoeft er niet gezegd te worden. The Raw Method zet de saga voort. Harde techno is een genre dat ik altijd heb bewonderd – deze mix die SlugoS met zijn label naar de hoogste ladder duwt, doet me denken aan de zwaargewicht vervormde baslijnen in Techno Animal en JK Flesh, maar niet om te zeggen dat het kopieert of zichzelf misschien beperkt met een bepaalde beperking. Net als alle andere goede muziek, zijn de tunes van TKNS precies gemaakt – de elementen die met elkaar spelen, de distortion riddim in de basis die je voortstuwt, en alle veranderingen in het arrangement die je die dopaminestoot geven waar je voor in bent als je op de dansvloer staat. Zoals met al deze tracks is het belangrijk om het de kans te geven om te evolueren, want de gemene, krankzinnige stukken komen meestal pas na de eerste helft. Dat is wat ik wil zeggen: doe je gordels om en geloof de groove alsof een F1-coureur op topsnelheid over bochtige wegen rijdt. Dopamine is dopamine, we houden er allemaal van als het om techno gaat. Maar wat maar weinigen lukt, is ons, de luisteraars of dansvloerfanaten, een adrenalinestoot te geven. Ik heb net een paar dagen geleden een tand laten trekken, en die verdoving met een klein snufje adrenaline komt niet in de buurt van deze artillerie van architectuur die een totalitaire groove uitstraalt – krachtig, smerig en het belangrijkste van alles – echt massief. Basement Talk gaf me in het begin een licht gevoel van iets dat leek op industriële IDM – ik moet me hier weer Speedy J’s eerste LP’s voorstellen als invloed! Daar hield ik niet zo van – maar gelukkig weet meneer TKNS wel het een en ander over het creëren van een universum, en wat maakt hij het waar. In het breakbeat-achtige ritme en deze waanzinnig krachtige vervormde bas klinkt dit nummer zo gevaarlijk nadat het door de eerste breakdown heen knalt. Hoe het daarna evolueert met alle krankzinnige spanning die het creëert en loslaat maakt me blij! Ik word er blij van, want ik vind het heerlijk als een verwachting van mij naar de prullenbak wordt verwezen en ik een nummer overhoud waar ik van kan genieten en waar ik helemaal gek van word als ik erin duik.
Tot nu toe is de variëteit van TKNS’ producties niets anders dan uitmuntend, de energie is constant en groeit voortdurend, evolueert op zijn eigen manier in de vergetelheid – scapes die fris zijn binnen ideeën, creatieve arrangementen en een zeer constant geluidsontwerp dat zo mooi binnen het domein van industriële techno valt, of beter gezegd de perfecte hoeveelheid vonken van die beweging, naast de waanzinnige enorme ritmes van harde techno, en de eigen stempel van de producer bovenop alles. Bliss. Blind Aggression… de track begint toch? Laat me opnieuw beginnen.
Blinde agressie. Als je in het begin muziek ontdekt – de eerste jaren – en je luistert naar een paar dons zoals bijvoorbeeld The Prodigy, dan is er een reden waarom ze tegenwoordig zo cult worden beschouwd, omdat ze de energie en de groove in hun discografie hebben. Wat hen in die tijd anders maakte dan talloze anderen die soortgelijke muziek uitbrachten, is de kennis en de superkracht om een regisseur te zijn met een bepaalde set geluiden, waardoor je in staat bent om soundscapes te maken en daarmee een verhaal te vertellen… Ah ja, dus je ontdekt The Prodigy en zit vast in de mindset dat je nooit meer zoiets goeds zult ontdekken – zo was het tenminste voor mij toen ik als tiener in de jaren 14-15 geobsedeerd was door hun discografie. Die pure energie van het voor het eerst ervaren van de Prodigy gaf me een klap in mijn gezicht met deze track, plotseling bevind ik me in een omgeving die deze synths uit een of ander metal-molding magazijn smelt en het mogelijk maakt om deze killer breakbeat in het midden te plaatsen – in één manier om te zeggen “fuck you” en een middelvinger op te steken naar de hele gevestigde orde van het systeem, maar ook om tegen je te zeggen: hey kiddo, waarom stress je zo – luister hier eens naar en dingen zullen daarna niet meer hetzelfde zijn. En het is waar. Nogmaals, ik vergelijk niet, want dit is zeker niet The Prodigy – en dat is het goede eraan. Maar zoals zij de kracht in hun nummers brachten, zo doet TKNS dat met deze en alle voorgaande nummers. Een waanzinnig goed idee, maar een nog gekkere uitvoering die me blij maakt dat ik deze producers en tunes heb ontdekt en heb leren kennen. Als de laatste track, Blind Aggression wordt geremixt door SlugoS, wordt de kenmerkende sound van TKNS enigszins creatief ontleed door een don in zijn eigen sfeer, wat een track oplevert die erin slaagt om de verwachtingen die deze hele release ons tot dit punt heeft gebracht voort te zetten, uit te bouwen en na te leven. En dat is geen gemakkelijke taak! En dan wordt alles duidelijk – SlugoS ontketent na het eerste punt van binnenkomst van het temmen van de energie element voor element van de sonics om een kolos van licht acid geluid te creëren waar ik -GOD- zo verslaafd aan ben. Normaal gesproken is acid niet mijn ding, maar dit is niet de gebruikelijke acid, dit is niet de gebruikelijke techno innit.
Ik had niet echt verwacht dat ik zoveel zou schrijven. Zelfs mijn woorden zouden niet kunnen volstaan om uit te leggen waar een geweldige release voor staat, en wat ik jullie allemaal probeer uit te leggen met woorden. Maar vergis je niet, het Caedite Eos label van SlugoS is zeker van plan om een stempel te drukken met unieke en massieve tunes, en hun tweede release op het label blijft grenzen verleggen die vaak gehoorzaam door velen worden geslikt. Het is een moedige en frisse aflevering die de productie van een duidelijk verse producer uit Madrid, op een van de hard techno meesters van de ondergrondse plaats van herkomst verlicht. De diversiteit en het onderscheid in de verhalen van al deze nummers is overduidelijk, omdat ze allemaal hun eigen verhaal hebben, maar als het allemaal samenkomt met SlugoS’ remix aan het einde, zal deze selectie nummers zeker een sterke kracht zijn op de machtigste dansvloeren en zal het je zeker naar buiten rijden en je een goede hoofdmassage geven, of meer abstract die therapie waar je naar op zoek was op een rave. Hoewel het in de harde techno sfeer ligt, zoals SlugoS zelf een kenmerkend geluid heeft neergezet en erin slaagt om een aparte stijl en kracht te hebben met zijn tune, is hetzelfde duidelijk bij TKNS – de tracks zijn zelfbewust van wat ze zijn, wat ze moeten bereiken, en godverdomme doen ze het moeiteloos met het brengen van nieuwe, frisse en dope ideeën. Afgezien van het sounddesign en de techniek, als iets me doet denken aan Techno Animal en JK Flesh, dan kan het maar beter goed zijn – en dit is meer dan goed. Een echte aanrader, een must buy voor iedereen die tunes draait op de vloer. De release verschijnt aanstaande vrijdag, 31 maart, en is digitaal verkrijgbaar via Caedite Eos Bandcamp en andere digitale winkels en verkooppunten.
