Roos – Tulp Ruimte
Written on 23 februari 2023 by Paul Forte
De zes nummers van Rrose’s nieuwste EP, Tulip Space, passen in elkaar als een puzzel die niet lijkt op de afbeelding op de doos. Verwachtingen kunnen de pot op.
Toen ik op A Row of Cylinders drukte, het beukende openingsnummer van de EP, waren de eerste woorden die in me opkwamen ‘donker en smerig’. Ik stelde me voor dat ik deze woorden met mijn vinger in het zweet van een matzwarte muur in een betonnen ondergrondse club zou schrijven. Deze track herinnert je eraan waarom je anders bent, waarom je je wilt onderscheiden. Het middelpunt van de track is een kruipende, steeds evoluerende, slangachtige basdrive die thuishoort op een plek ver, ver weg van de grauwe normaliteit van het alledaagse leven. In schril contrast hiermee is het tweede nummer, Squared, een vredige comedown die al snel een bevredigende pauze wordt. De glitchy plastic bloemblaadjes doen denken aan klassieke Plastikman, met een ambient twist, waardoor je afdrijft in een buitenaardse stroom. Rrose knutselt hier slim met panningeffecten, waardoor je geest wordt gehypnotiseerd en denkt dat je ergens op wacht. Het doet denken aan het laadscherm van een kapotte videogame, vastgelopen in een prachtige scratch-core blip-loop. Bevroren in de tijd. In afwachting van wat komen gaat. Place of Matter is een jangly, spiralende groove. Mijn tweede favoriete nummer van de EP. Gelaagd met rijke, breakbeat high hats en een steeds veranderende centrale synth, is het een koppig traag stuk elektronische muziek. Bedekt met een warme gruis, pulseert het met filmische cool. Het beukt op je in met die iconische synth-brandstof uit de jaren 80, die wordt geassocieerd met donkere LA-snelwegen en de onheilspellende helikopters van Blade Runner. Ik rook niet, maar ik krijg zin om naar buiten te gaan en een sigaret te roken onder een gigantisch LCD-scherm, terwijl de politiesirenes in de verte loeien. In Place of Mortar heeft eigenlijk meer gemeen met Squared dan de naam doet vermoeden. Rrose neemt ons mee terug naar dat plastic ambient scratch-core thema, maar voegt er dit keer een duistere sfeer aan toe. Vallende drones en een altijd aanwezige, bekabelde brom roepen een gevoel van melancholie en introspectie op, alsof je gevangen zit op een afgelegen, dystopische boerderij in niemandsland met niets anders dan de donkere nachtmist die je bij de les houdt. De EP eindigt met twee alternates voor In Place of Matter, en het is terug naar de uitgeslepen Blade Runner-synths. De Half Life versie stuitert als een zware zwarte loden bal in dikke siroop. Het sust je met die koppig langzame synths tot halverwege, wanneer de roestige hoge hoeden wakker worden en de versnelling brengen waar je onbewust naar verlangde. Het bereikt zijn slaperige en briljante climax met de galmende, stoffige energie van een gigantische robot die door wolken van ijzeren roet waadt. Maar het is het laatste nummer dat de EP een niveau hoger brengt op een manier die ik niet had verwacht. Het is bijna alsof ik Rrose vroeg om een hoger BPM, en in de Mixed Matter versie levert ze dat, door geduldige luisteraars niet alleen een BPM verhoging te geven, maar ook een bevredigende pitch up. Mijn favoriete nummer op de EP. Deze derde versie van In place of Matter geeft een futuristische, dystopische sfeer weer met opnieuw een beklemmende en dromerige synthpuls. Het suggestieve geluidsontwerp creëert een rijke en meeslepende soundscape.
Over het geheel genomen laat Tulip Space Rrose’s indrukwekkende creativiteit en talent zien in het maken van experimentele elektronische muziek die de grenzen van traditionele genreconventies opzoekt en zijn vaardigheid in het maken van sfeervolle en emotionele muziek benadrukt. De EP is verkrijgbaar op Rrose’s Bandcamp op vinyl en digitaal, evenals in andere belangrijke winkels voor streaming.
